Gizli Anların Yolcusu / Ayşe KULİN

Yayın evi:  Everest

Yazar : Ayşe Kulin

Çağdaş edebiyatımızın en sevilen yazarlarından Ayşe Kulin, Gizli Anların Yolcusu ile bir kez daha okurlarını şaşırtıcı gerçeklerle yüzleşmeye zorluyor. Bu kitap yerleşik ve düzenli hayatlarımızın nasıl da pamuk ipliğine bağlı olduğunu, bir anda yıkılıp gidebileceğini gösteriyor bize... Acı bir kaza... Bir anda ağızdan kaçan bir söz... Ansızın yayınevine gelen bir dosya... Birbirine dolanmış eşarplar... Bütün bunlar, aykırı bir aşkın başını ve sonunu belirlemeye yeter mi?

Gizli Anların Yolcusu, pek çoğumuzun anlamakta zorlandığı, yargılamakta ısrar ettiği bir aşkın romanı. Ayşe Kulin her zamanki ustalığıyla yaklaşmaya korkulan bir konunun üstüne giderek tabuları yıkmayı deniyor.

Bu romanda sadece aşkı değil, toplumun zorladığı hayatları, harcanmış çocuklukları, kendi içindeki sırlarla en yakınlarını yaralayan ailelerin öykülerini soluk kesen bir tempoyla okuyacaksınız. (Arka Kapak Tanıtımından)

Gizli Anların Yolcusunu okuduğum diğer kitaplarından ayıran, yazarın Tekin Gönenç'in şiirlerinden mısralara, her bölümün başlangıç sayfasında yer vermesi...

Bir çok kitapta, başka yazarların sözlerine, beğendiği şairlerin şiirlerine bazen başlangıçta bölüm başlarında yer verilir. Fakat Ayşe Kulin'in, kitabın baştan sonra Tekin Gönenç şiirlerinden alıntı yapması, güçlü bir kalemin, bir diğer meslekdaşına yapmış olduğu çok büyük bir jest bana göre..

Ayrıca Tekin Gönenç şiiri ile, başlayacak olan bölümün içeriği ile örtüştüğü için çok hoş bir bütünlük sağlanmış oluyor ve okuyacağımız bölümün konusuna dair fikir veriyor...

Gizli Anların Yolcusu, Ayşe Kulin'den okuduğum en iyi Romandı.. O kadar içine çeken , çarpıcı bir konusu, öylesine gerçekçi karaketleri vardı ki; uzansam dokunacakmış gibi oldum tüm bu karakterlere, sanki hayatımda, çevremdelermişcesine tanıdım onları ve bir adım atsam olayların geçtiği yayınevine girecekmişim gibi hissettim...

Hikaye, oğullarını trafik kazasında kaybeden ailenin acılarından ötürü hayatlarının yıpranmışlığıyla başlarken, henüz ilk sayfalarda çok hassas olduğum evladın kederi ile beni derbeder ediyor. Çocuğunu kaybeden bir annenin girdiği bunalımlarda ailesinden, diğer çocuğundan ve eşinden uzaklaşması sonucu, kocasının bir kadınla istemeden girmiş olduğu cinsel münasebettin yarattığı stres, suçluluk duygusu ve yakalanma korkusuyla bütünleşmiş duygusal boşluk, İlhami adlı karakteri daha da büyük bir hataya itiyor. Ve evli-çocuklu-iş sahibi- düzgün giden bir hayatı varken bir erkek ile önce cinsel sonra da duygusal bir ilişkiye başlıyor...,

Kitapta beni en çok şaşırtan şey, İlhami'nin bu tür bir aşkı hiç tatmadığını sık sık söylemesi, hiç bir kadına karşı bu kadar güçlü bir duygu, böylesine bir aşk beslememiş olması, erkek sevgilisine karşı duyduğu aşırı sevgi, şefkat, özlem, istek, arzu,şehvet duyması ve bunlardan hiç pişman olmaması ...

Erkek sevgilisiyle birlikte olabilmek için ailesinden, işinden, en çok kendinden ve büyük oranda parasından fedakarlık yapması, sevgilisine duyduğu kıskançlıkla sürekli hatalara sürüklenmesi, yanlış atılan bir adım, söylenmemesi gereken bir söz ve bulunulmaması gereken bir yer yüzünden tüm gizli anların çorap söküğü gibi ortaya çıkmasıyla çarpıcı bir son..

Okuryatar'daki  Yazım için tıklayınız.